آخر هفته چه فیلمی ببینیم؟ | از فارغ‌التحصیل تا جانشین هادساکر
تیم ایتی مایتی – در این آخر هفته، به سراغ ساخته‌ی پیشروی مایک نیکولز با بازی درخشان داستین هافمن، اثری از برادران کوئن با فیلمنامه‌ای از سم ریمی و نخستین فیلم گای ریچی می‌رویم.
برای این آخر هفته، سه اثر از فیلم‌سازانی را انتخاب کرده‌ام که هرکدام برای خودشان اعتباری دارند. هرچقدر نخستینِ این آثار، تحسین و توجه دریافت کرده است، دو اثر دیگر، آن‌قدر مهجورند که ممکن است در میانه‌ی مرور کارنامه‌ی خالقان‌شان هم نادیده گرفته شوند. اما به دلایلی که توضیح خواهم داد، تماشای این دو فیلم هم می‌تواند آورده‌های ارزشمندی برای بیننده داشته باشد.
شارژر دیواری همه کاره فست شارژ دوتایی خنجی khonji
درباره‌ی این سه اثر صحبت کردم: فارغ‌التحصیل (The Graduate) به کارگردانی مایک نیکولز، جانشین هادساکر (The Hudsucker Proxy) به کارگردانی جوئل و ایتن کوئن و قفل، انبار و دو بشکه باروت (Lock, Stock and Two Smoking Barrels) به کارگردانی گای ریچی.
فیلم The Graduate
فیلم فارغ‌التحصیل
کارگردان: مایک نیکولز
بازیگران: داستین هافمن، آن بنکرافت، کاترین راس
سال اکران: ۱۹۶۷
خلاصه‌ی داستان: بنجامین براداک، به تازگی تحصیل در کالج را به پایان رسانده است و وقتی به خانه‌ی پدر و مادرش بازمی‌گردد، تلاش دارد که از پاسخ به یک سوال، طفره برود: می‌خواهد با زندگی‌اش چه کار کند؟
یکی از آن فیلم‌های آمریکایی اصیلی که پیدا کردن مشابه‌شان در سینمای امروز، سخت و سخت‌تر می‌شود. ساخته‌ی اواخر دهه‌ی شصت مایک نیکولز، نزدیک به شش دهه پس از تولیدش، ذره‌ای کهنه جلوه نمی‌کند. یک داستان بلوغ مسئله‌دار و یک مثلث عشقی ناجور، در قالب فیلمنامه‌ای درخشان که از شوخی‌های هوشمندانه پر شده است. داستین هافمن، با یکی از آیکونیک‌ترین نقش‌آفرینی‌های عمرش، به شخصیت اصلی این فیلمنامه یعنی بنجامین براداک، جان بخشیده است. پرفورمنس هافمن، نمونه‌‌ای مثال‌زدنی از ارزشی است که یک بازیگر، با استفاده از صدا و نحوه‌ی بیان‌اش، می‌تواند به شرح روی کاغذ از شخصیت، اضافه کند.
کارگردانی مایک نیکولز، تا اندازه‌ای لبریز از نوآوری‌های بصری است که فیلم را از آثار هم‌دوره‌اش متمایز می‌کند. نیکولز به کمک هنر فیلمبردار چیره‌دست‌اش یعنی رابرت سرتیس، برای جلوبردن مرزهای بیان سینمایی، تلاش کرده است. تلاشی که از چشمان رای‌دهندگان آکادمی اسکار هم مخفی نماند و جایزه‌ی اسکار کارگردانی را برای او به همراه آورد. فارغ‌التحصیل، چند مونتاژ برجسته هم دارد که قطعه‌ی آشنای «صدای سکوت» از «سایمون و گارفانکل»، به نحوی که در آن سال‌ها چندان مرسوم نبوده است، همراهی‌شان می‌کند.
فیلم The Hudsucker Proxy
فیلم جانشین هادساکر
کارگردانان: جوئل و ایتن کوئن
بازیگران: تیم رابینز، جنیفر جیسون لی، پل نیومن
سال اکران: ۱۹۹۴
خلاصه‌ی داستان: یک فارغ‌التحصیل بی‌تجربه‌ی مدیریت، به عنوان بخشی از نقشه‌ای کلاهبردارانه، به ریاست یک شرکت تولیدی، منصوب می‌شود.
وقتی در سال ۱۹۹۴، پنجمین فیلم بلند برادران کوئن، روی پرده‌ی سینماها رفت، نه منتقدان تحویل‌اش گرفتند و نه مردم. اگرچه جانشین هادساکر، امروز هم از آثار دست کم گرفته‌شده‌ی برادران کوئن به حساب می‌آید، در طول سالیان پس از اکران اولیه‌اش، تماشاگران بیشتری متوجه ارزش‌هاش شدند. به بیان دیگر، با یکی از فیلم‌های کالت کارنامه‌ی کوئن‌ها مواجه هستیم که اگرچه جایگاهی یکسان با درخشان‌ترین آثارشان ندارد، ارزشمند‌تر از آن است که نادیده گرفته شود.
جانشین هادساکر، همان ابسوردیسم آشنای کوئن‌ها را در جزئیات داستانی و کلیات پلات‌اش دارد؛ اما -شاید به دلیل دخالت صدای خلاقانه‌ی متفاوت سم ریمی در نگارش فیلمنامه- این سلیقه‌ی همیشگی زوج فیلمنامه‌نویس بزرگ آمریکایی، با دو جنس دیگری کمدی ترکیب می‌شود. یکی نوعی از هجو سیاسی که به بیان سرراست‌تر و واضح‌تر ایده‌های متن می‌انجامد. دیگری هم جنسی از فانتزی که به شکلی غیرمنتظره، لحظاتی دیوانه‌وار می‌آفریند. نتیجه، اثری خوش‌ریتم و بی‌نهایت سرگرم‌کننده است که به هنگام تماشای آن، از خودتان خواهید پرسید که چرا افراد بیشتری درباره‌اش صحبت نمی‌کنند.
فیلم Lock, Stock and Two Smoking Barrels
فیلم قفل، انبار و دو بشکه باروت
کارگردان: گای ریچی
بازیگران: جیسون استاتهام، جیسون فلمینگ، دکستر فلچر، نیک موران
سال اکران: ۱۹۹۸
خلاصه‌ی داستان: ادی، سه دوست‌اش را متقاعد می‌کند که برای یک بازی مهم پوکر مقابل یک خلافکار قدرتمند محلی، به نام هچت هری، به او پول قرض بدهند. ادی می‌بازد و بعد، هری به او یک هفته مهلت می‌دهد تا پانصد هزار پوند را پس بدهد.
پیش از آن که گای ریچی به یکی از اپراتورهای معمولی پروژه‌های دست چندم هالیوودی تبدیل شود و تشخیص سلیقه‌ی شخصی‌اش، میان ملزومات تجاری فیلم‌های پرتعدادی که می‌سازد، دشوار جلوه کند، به خلق آثاری مشغول بود که جهان‌شان را به‌خوبی می‌شناخت. نخستینِ این آثار که به چکیده‌ای از مولفه‌های سینمای گای ریچی شبیه است، قفل، انبار و دو بشکه باروت نام دارد.
در اولین فیلم بلند گای ریچی، با خلاف‌کارانی ابله مواجه هستیم که از محلی به محل دیگر می‌روند و خطاب به یکدیگر، وراجی می‌کنند؛ تا بالاخره حادثه‌ای افتضاح به بار می‌آید و نقشه‌های نه‌چندان فکرشده‌شان را به هم می‌ریزد! این روند، به شکل چرخه‌ای از اتفاقات پوچ که به نحوی بی‌معنا درهم‌تنیده شده‌اند، تکرار می‌شود!
جدا از این که قفل، انبار و دو بشکه باروت خیلی سرگرم‌کننده است و از شوخ‌طبعی بسیار اصیلی بهره‌مند، با اثری مواجه هستیم که «چیده‌شدگی» تحسین‌برانگیزی دارد. نه‌تنها پیوند چندین خط داستانی مجزا با یکدیگر، طرح پیچیده‌ای به پلات فیلم می‌دهد، بلکه سلیقه‌ی ریچی در دیالوگ‌نویسی هم چیزی نیست جز انبوهی از شوخی‌های کلامی بامزه، با مقدمه‌ها و نتیجه‌گیری‌هایی فکرشده. در نتیجه، اگر از طرفداران گای ریچی هستید یا می‌خواهید حسابی بخندید، تماشای قفل، انبار و دو بشکه باروت، انتخاب بسیار مناسبی است.
آخر هفته چه فیلمی ببینیم؟ | از فارغ‌التحصیل تا جانشین هادساکر
نظر یادتون نره
